رابطه تولید و فرهنگ در اسباب بازی کودک
امشب داشتم به پسرم که تو گهوارش مشغول تکون خوردن و گوش کردن آهنگ گهوارش بود نگاه می کردم.
آهنگ های خارجی به صورت ملودی درآمده و توسط یک کیت الکترونیک کنار هم به نمایش در می آیند.
پسرم مدت ها می تواند بدون هیچ حرکتی محو این آهنگ ها شود و بخوابد.
به این فکر فرو رفتم که چرا نمی تونیم آهنگ های ایرونی مربوط به کودکان را ملودی کنیم و تو این وسایل جاسازی کنیم. حتی اگر تکنولوژیش رو هم نداریم می تونیم بدیم چینی ها همین آهنگ های وطنی که کم هم نیستند رو تبدیل به مفید ترین ابزار برای فرهنگ سازی روی کودکمون کنیم.
چطوره؟
پی نوشت:
ناصر نظر یک آهنگ سرای ایرانی است که بیشتر این آهنگ ها برای کودکان را ساخته است.
ملودی اغلب این آهنگ ها خاطرات اکثر پدر مادر ها را تشکیل می دهد.
مثل:
آهای آهای ای گرگه این رودخونه بزرگه.........
توپ سفیدم قشنگی و نازی ..........
تو قفسای باغ وحش حیوونای رنگارنگ پرنده های کوچولو ........
عروسک قشنگ من قرمز پوشیده ...........
